۱۳۹۴ شهریور ۸, یکشنبه

 ڕێکه‌وتنی ناوه‌کی نیگه‌رانی گه‌وره‌ی سه‌رمایه‌دارانی ئێرانی نه‌ڕه‌واندۆته‌وه‌.


ڕه‌خنه‌گران له‌ڕێکه‌وتنی ناوه‌کی ئێران ده‌ڵێن له‌به‌ردانه‌وه‌ندنی زۆری تێدایه‌ بۆ ئێران، به‌ڵام ئایا له‌به‌رامبه‌ر به‌مه‌دا هیچ ده‌سکه‌وتێک هه‌یه‌ بۆ ڕۆژئاوا به‌دستی بێنێت گه‌وره‌تر له‌وه‌ی له‌به‌ردانه‌واندنی بۆکردوه‌. باڵێۆزی ئه‌مریکا له‌نه‌ته‌وه‌ یه‌کگرتوه‌کان سامانثا پاوه‌ر ده‌ڵێت ڕه‌تکردنه‌وه‌ی ڕێکه‌وتنی ناوه‌کی له‌گه‌ڵ ئێران ده‌بێته‌ هۆی که‌نارگیرکردنی وڵاته‌یه‌کگرتوه‌کان و که‌مکردنه‌وه‌ی توانای واشنتن له‌به‌ده‌ستهێنانی ئامانجه‌کانی دیکه‌ی له‌سیاسه‌تی ده‌ره‌وه‌دا ، ئه‌بێت ئه‌و ئامانجانه‌ی‌دیکه‌ چیبێت له‌پشت ئه‌م ڕێکه‌وتنه‌وه‌ ئه‌مریکا هه‌یه‌تی؟. ئه‌م رێکه‌وتنه‌ ئایا ئێرانی کۆشه‌گیرکردوه‌، وه‌ک ئه‌وه‌ی ووڵاتانی خۆرئاوا مه‌به‌ستیانه‌؟.
کۆماریه‌کانی ئه‌مریکا له‌کۆنگرس مه‌رتسی خۆیان له‌م ڕێکه‌وتنه‌ ده‌ربڕیوه‌،  ئه‌مه‌ له‌چ ڕوانگه‌یه‌که‌وه‌یه‌ به‌رامبه‌ر به‌ئێران؟ ئایا هۆکاره‌که‌ ئه‌وه‌یه‌ ده‌سه‌ڵاتی ئێستای ئێران متمانه‌ی جیهانی له‌ده‌ستداوه‌ و له‌ڕێکه‌وتنێکی وه‌هادا ناتوانێت به‌ده‌ستی بێنێته‌وه‌. ‌به‌رپرسانی ئه‌مریکا به‌تایبه‌تی کۆماریه‌کان له‌چه‌ند بۆنه‌یه‌کدا ده‌ریان بڕیوه‌ واڵابوونی ده‌ستی ئێران له‌ڕوی ئابوریه‌وه‌ که‌ڕێکه‌وتنه‌ ڕێگای پێده‌دات ده‌بێته‌ هۆی زیاتر به‌هێزبوونی ئێران، ئه‌گه‌ر ئێران توانای ناوه‌کی نه‌بێت، به‌هێزبوونه‌که‌ی له‌جیداده‌بێت؟ ئه‌وه‌ش له‌یادنه‌که‌ین سه‌رۆکی ئێران حه‌سه‌ن ڕۆحانی ده‌ڵێت به‌م ڕێکه‌وته‌نه‌ توانای سه‌ربازی ئێران که‌م نابێته‌وه‌.
له‌مباره‌یه‌وه‌ ده‌نگی ئه‌مریکا گفتووگۆی له‌گه‌ڵ کاوه‌ ئاهه‌نگه‌ری ئه‌ندامی کۆمیته‌ی ناوه‌ندی حزبی دیمکراتی کوه‌ردستان کردوه‌.
ئاهه‌نگه‌ری ده‌ڵێت له‌سه‌ر بنه‌مای ڕێکه‌وتنامه‌که‌ و لێدوانه‌کانی دوای ئه‌وه‌ به‌تایه‌بتی ئه‌وانه‌ی سه‌رۆک ئۆباما, ئه‌مریکا له‌به‌ردانه‌واندی نه‌که‌ردوه‌ به‌ڵکوو ئه‌وه‌ خودی ئێرانه‌ کردویه‌تی، له‌لایه‌کی‌دیکه‌شه‌وه‌ ڕێکه‌وتنه‌که‌ ده‌ستی ڕۆژئاوای واڵاکردوه‌ چاودێری ئێران بکات، ئێران پێشتر به‌هیچ شێوه‌یه‌ک ئاماده‌نوبوو ملکه‌جی کۆنترۆڵکردن و  جاودێری بن.
هه‌روه‌ها ده‌ڵیت تێپه‌ربوونی کات ده‌رده‌خات ئه‌و ڕیکه‌وتنه‌ تاچه‌ند کاریگه‌ری له‌سه‌ر ئێران ده‌بێت، ڕۆژانێک بوه‌ ئێران دروشمی دژ به‌ئه‌مریکا ده‌وته‌وه‌، به‌ڵام ئێستا ئه‌وه‌ ئه‌مریکایه‌ چاودێری ناوه‌کی و دامه‌زراوه‌کانی ئێران ده‌کات. ده‌شڵێت ئه‌گه‌ر کۆماری ئیسلامی ڕژدانه‌ بجوڵیته‌وه‌ له‌پرسی دیمکراتی و مامه‌ڵه‌کردن له‌گاڵ وڵاتانی ده‌ره‌وه‌ ئه‌و ده‌ستانێت که‌ڵک وه‌رگرێت کرانه‌وه‌ بێت بۆ ئێران به‌ڕووی جیهاندا.
ووریا کاڵی گفتووگۆی له‌گه‌ڵ کاوه‌ ئاهه‌نگه‌ری ئه‌ندامی کۆمیته‌ی ناوه‌ندیی حزبی دیمکراتی کوردستان کردوه‌.
زانیاری زیاتر له‌ده‌قی وتوێژه‌که‌دایه‌

A new approach to the Middle East with a double-edged strategy

Kawa Ahangari (Special to Entekhabeazad)
Mr. Obama’s speech (Washington Post) at the American University on August 5th, 2015 like the speech of President Kennedy about fifty years ago addressed the peace, had a particular importance. The lecture dedicated to the so-called P5+1 negotiations with Iran on nuclear issues. In the past few months there were obvious and serious objection among official political circles against the agreement of United States of America with Islamic Republic. Generally, the oppositions inside and outside the United States are Republicans, formal and informal circles and political centers that somehow influenced by the Jewish lobby and Israeli government, beside of Persian gulf countries from outside.
The speech regardless of explicit references to some of the criticism leveled at Obama’s negotiation team, including other important points that I believe it can be used as “A new approach to the Middle East with a Double-Edged strategy” by America. Partly it addresses to the content of recent nuclear agreement which contains Iran restrictions faced by West in order to have them doing direct actions and decisions. This part of the issues in nuclear agreement has not been made in public, apparently the Iranian people remain unaware of it. Personally in relation to such agreements and commitments, not only because of the bad history of Islamic Republic once in a year, but during the past 36 years and permanently, I trust approvals issued by West rather than the Islamic Republic negotiation team claims. I believe that Iranian Regime has not been true not only with its people and the world but also with its self-mass.
Mr. Obama began his speech pointing to late President of America, John F. Kennedy’s view toward the Peace and introduce it as “A practical and attainable peace” and continued: Peace is not just based on a sudden revolution in human nature but on a gradual evolution in human institutions which a series of concrete actions and agreements would be effective on it.
I believe this part of his speech refers to his policy discourse and general US policy that can be considered as the first loop strategy in respect of the whole world in general and specifically Middle East. Middle East new phase after Iraq’s political change (however in a sudden revolution not in a gradual evolution) has been started and America is apparently persisting to continue on such political approach in Middle east particularly strategic countries like Iran.

11815576_865792870163358_128005501_n
America’s economic and political life depends on this double-edged as a new innovative approach to the Middle east. He has frequently given speeches in renouncing of war in the interests of the US, however war has not been completely rejected and on this occasion explicitly pointing to the US and its allies fully prepared on other option rather than negotiation (the first loop of the strategy). In another part of his speech, considered Israel prime minister’s explicit criticisms of his government’s concerns regarding the recent nuclear agreement, assured Israel and Persian Gulf countries as the most significant allies of the US in Middle East (second loop of the strategy), and in particular to those who claim that Iran is on the verge of conquering the Middle East and even the world, says: Iran will remain as a regional power with its challenges, dangerous and oppressive regime. Sanctions on Iran will remain due to terrorism and human rights violations. Our efforts to release unjustly detained Americans will be continued. We have high differences. Such an addressed regime which has been reached to a possible nuclear agreement could be the other edge and future of the US strategy.
Obama in other part of his speech points to Iran’s possibility of nuclear progress despite of sanctions and believes the agreement is the only strategy to prevent Iran to access nuclear weapon. In terms of agreement he also points to the fact of the probability of nonconformity and lack of cooperation of other countries even allies-for ten or fifteen years- on the set of sanctions adopted against Iran. This part of his speech is the sign of farsighted attitude to tranquilize its allies and US economic interests, particularly the role and influence of Russia and China on this issue in next coming years.
The gist of his speech refers to that Doubled-edges strategy which can be introduced as gradual evolution. Even though the primary objective of this strategy is not letting Iran to access nuclear weapon, great change is the other side. Concurrent with the negotiation with the Iranian Regime, the demands of the people and the chance to change from within will not be underestimated. On one hand referring to the US 600 billion dollars compared with Iran a budget of 15 billion dollars for defense affairs, he explicitly says that Iran should not have nuclear weapons and talks about his country’s ability in military actions, and on the other hand he notes his pursuing the adopted policy by his successor. On one hand his complicity with Israel logistically and on the other hand invitation of establishment a peaceful and secure environment for next generation in US.
Everything points to a new approach towards Middle East after the war of Persian Gulf. West offensive and defensive technics to the “Risk” in Middle East has changed, contrary to some experts who believe That America and the West have left Middle East and try to prove their arguments by pointing to Us current attempts to discover more source of oil within America and some parts of Europe, I believe that the West in general, Western Europe and America in particular, will say in Middle East and Washington will be the most effective factor in this region.
Nevertheless, with taking a look to West offensive and defensive approaches and methods upon Middle East, do we, as oppositions, need to revise our approaches accordingly? By replacing evolution rather than evolution in US strategic policy how the engagement should be with Iranian Regime? Finally, how would be the strategy of oppositions which agree with the changes? What would be those changes?

Kawa Ahangari
August 2015

۱۳۹۴ مرداد ۱۷, شنبه

نگاهی نو به خاورمیانه با استراتژی دو لبه

نگاهی نو به خاورمیانه با استراتژی دو لبه
سخنرانی آقای باراک اوباما (واشنگتن پست)  در دانشگاه آمریکایی( American University ) در مورخ پنجم آگوست ٢٠١٥ همچون سخنرانی حدود پنجاه سال پیش رئیس جمهور پیشین ایالات متحده آمریکا جان اف کندی از اهمیت خاصی برخوردار بود. این سخنرانی مختص به مذاکرات گروه موسوم به 1+5 با جمهوری اسلامی ایران در رابطه با مسایل هسته‌ای بود. در چند ماه گذشته در محافل سیاسی رسمی و روشنفکری ایالات متحده آمریکا مخالفتهای آشکار و جدی‌ای علیه توافق با جمهوری اسلامی صورت گرفته است. عموما مخالفان را میتوان در داخل و خارج از ایالات متحده به جمهوریخواهان در مجالس آمریکا، محافل و مراکز سیاسی رسمی و غیر رسمی که به نوعی تحت تاثیر دستگاههای لابی یهودیان و دولت اسرائیل و خارج از آمریکا بجز دولت اسرائیل به کشورهای حاشیه خلیج فارس اشاره نمود.
سخنرانی مذکور فار‌غ از اشارات صریح به بعضی از انتقادهای  وارد شده به تیم مذاکره کننده پرزیدنت باراک اوباما، حاوی نکاتی مهم دیگری است که به باور نگارنده میتوان از آن بعنوان '' نگاهی نو به خاورمیانه با استراتژی دولبه '' از سوی آمریکا تلقی نمود. این سخنرانی بخشا به محتویات توافق هسته‌ایی و محدودیتهایی که غربیها توانسته‌اند پیش روی جمهوری اسلامی ایران قرار دهند تا اقدامات و مصوبات صریح که جمهوری اسلامی را موظف به انجام یا عدم آنجام آنها ملزم کرده، می‌پردازد. این بخش از مسائل موجود در توافق هسته‌ای وین، در چند هفته گذشته – ابدا- از سوی تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی به اطلاع عموم مردم ایران نرسیده‌ است و ظاهرا مردمان ایران از آن بی خبر مانده‌اند. خود شخصا در رابطه با چنین توافقات و تعهداتی، بدلیل بد سابقه بودن جمهوری اسلامی آنهم نه برای یک بار و در یک سال بلکه در طول ٣٦ سال گذشته و بطور همیشگی، مصوبات منتشره از سوی غربیها را بیش از گروه مذاکره کننده جمهوری اسلامی محل اعتماد میدانم. بر این باورم که رژیم حاکم بر ایران نه با مردم خود و جهانیان، بلکه با خود- درون گروهی- نیز صادق نبوده‌است.
آقای اوباما در شروع سخنرانی‌اش به شیوه‌ی کار رئیس جمهور فقید آمریکا جان اف کندی و دیدگاه ایشان در رابطه با صلح اشاره میکند و از آن به عنوان '' صلح عملی و دست یافتنی'' (a practical and attainable peace) نام میبرد و در ادامه میگوید: صلحی که مبتنی بر یک انقلاب ناگهانی در طبیعت انسانی نیست بلکه بر یک تحول تدریجی در نهادهای انسانی  و یک سری از کارهای مشخص و توافقات تاثیرگذار خواهد بود.'' 
به باور من این قسمت از سخنرانی، اشاره به گفتمان باراک اوباما و دستگاه سیاستگذاری  ایالات متحده آمریکا دارد که از آن میتوان به حلقه اول استراتژی ایالات متحده  دررابطه با جهان بطور عموم و خاورمیانه بطور ویژه یاد کرد. فاز نوین سیاسی خاورمیانه پس از تغییر در عراق ( البته بطور انقلابی و ناگهانی نه یک تحول تدریجی) شروع شده و ظاهرا ایالات متحده مصر بر ادامه چنین رویکردی سیاسی در رابطه با خاورمیانه بویژه کشورهای سوق‌الجیشی منطقه همچون ایران است.

منافق و حیات سیاسی- اقتصادی آمریکا در این رویکرد نه تنها از دید پنهان نیست بلکه در حلقه اول استراتژی دولبه و رویکرد نوین به خاورمیانه قرار دارد. رئیس جمهور آمریکا بارها از نفی جنگ در جهت منافع آمریکا سخنرانی کرده‌است هرچند گزینه جنگ را بطور کامل رد نکرده و در این سخنرانی هم به صراحت از آمادگی کامل آمریکا و هم‌پیمانانش به گزینه‌هایی غیر از مذاکره اشاره میکند. در بخشی دیگر از سخنرانی خود ضمن توجه به انتقادهای صریح نخست وزیر اسرائیل و نگرانیهای دولت وی در رابطه با توافق هسته‌ایی، از اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج فارس ( حلقه دوم) با عنوان بهترین هم‌پیمان ایالات متحده آمریکا یاد کرده و به آنها اطمینان داده و در این خصوص  خطاب به کسانی که ادعا میکنند  ایران در آستانه تصرف خاورمیانه و حتی جهان است میگوید : '' ایران یک قدرت منطقه‌ای با مجموعه‌ای از چالشهایش خواهد ماند. رژیم حاکم خطرناک و سرکوب‌گر است. ما به تحریمهایمان بر ایران در رابطه با تروریسم و نقض حقوق بشر ادامه خواهیم داد. ما به تلاشهایمان برای آزادی آمریکائیهایی که به ناحق بازداشت شده‌اند ادامه خواهیم داد. ما اختلافات زیادی با رژیم ایران داریم''. چنین خطابی نسبت به رژیمی که اخیرا به یک توافق هسته‌ای با آن دست یافته میتواند لبه دیگر استراتژی دستگاه سیاستگذاری ایالات متحده آمریکا نسبت به  ایران و آینده آن باشد.
باراک اوباما در بخشی دیگر از سخنان خود به احتمال پیشروی جمهوری اسلامی ایران در پروژه اتمی‌کردن کشور- با وجود تحریمها- اشاره میکند و توافق را بهترین راهکار برای جلوگیری از دسترسی ایران به بمب اتمی عنوان میکند. در همین راستا ایشان به یک واقعیت  نیز اشاره  می‌کنند و آن احتمال عدم استقبال و همکاری بیشتر کشورهای دیگر حتی هم پیمانانشان - برای ده یا پانزده سال دیگر – در خصوص مجموعه تحریمهای مصوبه علیه ایران است. این قسمت از سخنان نشان از نرمش دوراندیشانه باراک اوباما نسبت به سیستم تحریم و منافع اقتصادی خود و هم پیمانانش و بویژه نقش و تاثیرگذاری بیشتر چین و روسیه در این مساله در سالهای آتی را دارد.
جان کلام سخنرانی باراک اوباما همان استراتژی دولبه‌ایی است که از آن میتوان به عنوان '' تحول تدریجی''  یاد کرد. هرچند هدف اولیه این استراتژی عدم دستیابی ایران به سلاح اتمی عنوان میشود اما تحول در آینده روی دیگر سکه است. همزمان با مذاکره و توافق با رژیم حاکم بر ایران، به خواسته‌های مردم و دادن شانس برای تغییر از درون را از یاد نمیبرد. از یک سوی با  اشاره به بودجه ٦٠٠ میلیارد دلاری ایالات متحده در مقایسه با بودجه ١٥ میلیاردی ایران برای امور دفاعی  به صراحت میگوید که ایران نباید صاحب سلاح اتمی شود و از توانایی و راهکارهای نظامی کشور متبوعش سخن میگوید و از سویی دیگر پیگیری سیاست اتخاذ شده توسط جانشین خود را خاطر نشان می‌کند . از یک طرف اعلام همکاری و همراهی با اسرائیل را در حد لجستیک و اطلاعاتی اعلام میکند و از طرفی دیگر آمریکائیان را برای برقرارکردن دنیایی با امنیت و صلح بیشتر برای فرزندانشان دعوت میکند.
تمامی شواهد حاکی از اتخاذ رویکردی نوین نسبت به خاورمیانه از پس از جنگ خلیج فارس دارد. روشهای دفاعی و تهاجمی غرب نسبت به '' خطر'' در خاورمیانه دچار دگرگونی گشته‌ و برخلاف برخی‌ صاحبنظران که بر این باورند آمریکا و غرب خاورمیانه به حال خود رها کرده‌اند و برای اثبات استدلال خود به کشف نفت بیشتر در آمریکا و برخی نقاط اروپا اشاره میکنند، بر این باورم که غرب بطور کلی و اروپای غربی و ایالات متحده آمریکا بطور ویژه، همچنان در خاورمیانه حضور خواهند داشت و واشنگتن همچنان یکی از فاکتورهای کلان- سیاسی تاثیرگذار در منطقه خواهد ماند.
با تمام این اوصاف و با نگاهی به تغییر رویکرد و متدهای دفاعی و تهاجمی غرب  در منطقه، آیا نیازی به بازبینی و تغییر در روشهای مبارزاتی مخالفین رژیم جمهوری اسلامی نیست؟ با جایگزین کردن تحول به جای انقلاب در سیاستهای راهبردی واشنگتن، تعامل با رژیم حاکم بر ایران چگونه باید باشد؟ و در آخر اینکه استراتژی تغییرخواهان ایرانی چه خواهد بود و چگونه عمل خواهند کرد؟
کاوه آهنگری
آگوست ٢٠١٥